Yapay zeka uzmanları yıllardır teknoloji dünyasında bir tür arafta kalmış halde yaşıyorlardı; abarılı powerpoint sunumlarıyla anılıyor, sahnede etkileyici şovlar yapıyor, ancak nadiren gerçekten “işe yarar” denebilecek bir şey yapıyorlardı.
Ama bu durum hızla değişti ve insanlığı farklı bir zamana taşıyor…
OpenAI, Google ve Anthropic gibi devler artık fütüristik vaatlerden pratik araçlara geçiyor. Ve Anthropic’in son hamlesi — Claude for Skills — bu dönüşümün en büyük göstergesi.
Bu yenilik, yapay zekaya ilk kez gerçekten “öğrenebilen bir çalışan” rolü kazandırıyor. Bir yapay zeka modülü artık sadece soruları yanıtlamıyor; kendi görev setini genişletebiliyor, yeni beceriler kazanabiliyor ve bir tür “dijital uzman” gibi davranabiliyor.
Yeni Bir İş Gücü Modeli Doğuyor
Bu gelişmeler, sadece teknolojik değil, ekonomik ve sosyolojik bir dönüşümün de habercisi.
Yapay zeka ekosistemi giderek hibrit bir iş gücü modeli oluşturuyor — insan yaratıcılığı ile yapay zekanın otomasyon gücünü yan yana konumlandıran yeni bir yapı.
Bu modelde:
İnsanlar strateji, sezgi ve empati gerektiren alanlara odaklanırken,
Yapay zeka ajanları tekrar eden, veri yoğun, rutin görevleri devralıyor.
Sonuç: Şirketler daha çevik, üretken ve maliyet açısından verimli hale geliyor.
Ancak aynı zamanda, bireylerin “değişen rolü” üzerine de ciddi sorular doğuyor:
Geleceğin profesyoneli artık yalnızca bir çalışan değil, kendi yapay zeka ekibini yöneten bir mikro-yönetici olabilir mi?
Teknoloji dünyasında yıllardır beklenen o kırılma anı belki de nihayet geldi.
AI artık sadece konuşmuyor — çalışıyor.
Önümüzdeki yazılarda bu yeni ekosistemin iş gücü yapısını, üretkenlik üzerindeki etkilerini ve etik sınırlarını derinlemesine ele alacağım.
Gültekin Özdemir-2025
Abaka Talks’a göz attığınız için teşekkür ederim.
Yeni yazılarımı kaçırmamak ve bu yolculuğa birlikte devam etmek için ücretsiz abone olabilirsiniz.